19 October 2009
11:30 -
Украинада НАТОни ҳеч ким эсламайди, чунки мухолифат коалицияси яна парчаланган, бу ўзбек мухолифатига дарс бўладими
Украинадаги сўнги сайловлар ва зарғалдоқ инқилоби натижаларига кўра, Украина деморатия ва Ғарбга интеграция бўлиш ҳамда НАТОга кириш йўлини узи- кесил танлагандек бўлганди, деб ёзади немисларнинг энг обрўли Frankfurter Allgemeinе газетаси. Аммо 2009 йилга келиб, ҳамма нарса сал кам тескарисига айланди. Ҳозир у ерда НАТОга кириш масаласини ҳеч ким эсламайди ҳам.
Тўғри, Барак Обама Украинани НАТОга тортишга Жорж Буш каби қизиқаётгани йўқ. Аммо, Украинанинг ўзида ҳам кучсиз бўлиб қолган президент Виктор Юшченкодан бошқа ҳеч ким НАТОга кириш учун жиддий ҳаракат қилаётгани йўқ.
Янукевич ташқи сиёсатда ҳар доим кўп векторлик тарафдори бўлган. Юшченконинг собиқ сафдоши Яценюк “Россиянинг ҳам иштирокидаги катта Европа” ҳақида гапиради, бош вазир Юлия Тимошенко “бизнинг векторимиз – Европа” деса ҳам, икки кўзи Москвада.
Бунинг сабаби – зарғалдоқчилар коалициясига кирувчи ташкилотлар мамлакат манфаатларини унутиб, ўзаро курашга кириб кетишгани, коалицияга кирувчи каттта-кичик гуруҳ ва гуруҳчалар лидерларининг тузатиб бўлмас амбициялари.
Россия, Озорбайжон ва Қазоғистон каби мамлактларда мухолифат ҳеч бирлашолмади, шу сабабли кучсиз. Уларнинг фонида Украина яхши ўрнак сифатида кўрсатилар эди. Аммо, коалицион бирлик ҳам кутилган натижани бермади.
Шундай экан, бир-биридан жиддий бичимда фарқи бўлмаган мухолифат партиялари ва турли гуруҳларни коалицияга бирлаштириш самарасиздир, майда лидерчаларни четга суриб қўйиш эвазига бўлса ҳам, демократик мухолифатни битта партияга бирлаштириш шарт деб такрорлаб келаётган “Бирлик” Партияси раиси Абдураҳим Пўлатнинг ҳақ эканлигини тан олишдан бошқа илож йўқ.
“Бирлик” лидери ҳаммани ўз партиясида бирлашишга чақирмоқда. Бу масалага лидерлик нуқтаи назаридан эмас, мамлакат ва миллат манфаатлари нуқтаи назаридан қарасак, унинг ҳақ эканлигини кўрамиз. “Бирлик” нисбатан энг кучли ва энг тажрибали партия экан, унинг сафларида бирлашиш таклифи мантиқан ҳам тўғридир.
Тўғри, Барак Обама Украинани НАТОга тортишга Жорж Буш каби қизиқаётгани йўқ. Аммо, Украинанинг ўзида ҳам кучсиз бўлиб қолган президент Виктор Юшченкодан бошқа ҳеч ким НАТОга кириш учун жиддий ҳаракат қилаётгани йўқ.
Янукевич ташқи сиёсатда ҳар доим кўп векторлик тарафдори бўлган. Юшченконинг собиқ сафдоши Яценюк “Россиянинг ҳам иштирокидаги катта Европа” ҳақида гапиради, бош вазир Юлия Тимошенко “бизнинг векторимиз – Европа” деса ҳам, икки кўзи Москвада.
Бунинг сабаби – зарғалдоқчилар коалициясига кирувчи ташкилотлар мамлакат манфаатларини унутиб, ўзаро курашга кириб кетишгани, коалицияга кирувчи каттта-кичик гуруҳ ва гуруҳчалар лидерларининг тузатиб бўлмас амбициялари.
Россия, Озорбайжон ва Қазоғистон каби мамлактларда мухолифат ҳеч бирлашолмади, шу сабабли кучсиз. Уларнинг фонида Украина яхши ўрнак сифатида кўрсатилар эди. Аммо, коалицион бирлик ҳам кутилган натижани бермади.
Шундай экан, бир-биридан жиддий бичимда фарқи бўлмаган мухолифат партиялари ва турли гуруҳларни коалицияга бирлаштириш самарасиздир, майда лидерчаларни четга суриб қўйиш эвазига бўлса ҳам, демократик мухолифатни битта партияга бирлаштириш шарт деб такрорлаб келаётган “Бирлик” Партияси раиси Абдураҳим Пўлатнинг ҳақ эканлигини тан олишдан бошқа илож йўқ.
“Бирлик” лидери ҳаммани ўз партиясида бирлашишга чақирмоқда. Бу масалага лидерлик нуқтаи назаридан эмас, мамлакат ва миллат манфаатлари нуқтаи назаридан қарасак, унинг ҳақ эканлигини кўрамиз. “Бирлик” нисбатан энг кучли ва энг тажрибали партия экан, унинг сафларида бирлашиш таклифи мантиқан ҳам тўғридир.
