Бугун эрталаб Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий боғида Наврўзга бағишланган тантанали маросим ўтказилди. У ерда, Ислом Каримнинг нутқини ҳисобга олмаса, катта концерт бўлди, дейиш мумкин.

Ислом Каримнинг нутқи байрамга бағишланган баландпарвоз гаплардан иборат эди. Унинг диққатга сазовор биттагина жойи бор: “Бизга, ўзбек халқига нима керак – тинчлик ва омонлик керак, деган даъват эл-юртимиз орасида тобора кенг тарқалиб бормоқда.”

Биринчидан, Ислом Карим охирги йиллада биринчи марта, “Бирлик” ва “Ҳаракат” унинг тожиклигини, ҳеч қачон ўзбек миллатини тилга олмаслигини таъкидлайвергани сабабли бўлса керак, “ўзбек халқини” эсга олди. Офарин!

Иккинчидан, ўзбек халқи ростдан ҳам “тинчлик ва омонлик”дан бошқа нарса билан иши йўқ. Тўғрироғи, унинг онгига Ўзбекистонда Ислом Карим раҳбарлигида ҳукмронлик қилаётган тожиклар режими бу тушунчаларни сингдирди. Ваҳолангки, одамга “тинчлик ва омонлик”дан бошқа нарсалар ҳам керак. Масалан, фаровонликда инсон каби ғурур билан ҳаёт кечириш. Аммо, ўзбек профессорлари қозоқ дворникларидан кам маош олиши маълум экан, ҳозирги “тинчлик ва омонлик”да пода каби яшашгина мумкин. Ислом Карим ўзбек халқи устидан кулиб, шунга шама қилаётгани шубҳасиз.